منبع بخش كاناپه روزنامه اعتماد |
|
پوريا عالمي محمدرضا باهنر كه نايبرييس مجلس است، دست وزير محترمي را گرفت و كشانكشان آوردش و نشاندش روي كاناپه. خودش هم نشست كنارش. وزير محترم زل زده بود به كف زمين و با انگشتهاش بازي ميكرد. باهنر نايبرييس گفت: «به آقاي كاناپهچي هم بگو.»وزير محترم نگفت. به باهنر نايبرييس گفتم شما بگو. گفت: «آقاي وزير ميگه زورم نميرسه... توي فرودگاه به من گفت. در گوشم. پنهاني. گفت مقامات بالا بهش ميگويند تو چه كار به اين كارها داري؟»گفتم: «حالا اين وزير محترم ما به چه كاري كار داشته مگر؟»باهنر نايبرييس گفت: «صحبت ويژهنامه حجاب خاتون است كه روزنامه فخيمه «ايران» درآورد.»وزير محترم پلكش شروع كرد به پريدن و تكرار كرد: «مقامات بالا... مقامات بالا...»باهنر نايبرييس گفت: «البته چنين پاسخي از سوي يك وزير جمهوري اسلامي زيبنده نيست، اما وي به صورت درد دل به من گفت ازش كاري برنميآيد و مقامات بالا بر اين موضوع اصرار دارند...»وزير محترم ناخنش را شروع كرد به جويدن و تكرار كرد: «مقامات بالا... مقامات بالا...»گفتم: «مقامات بالاتر از وزير يعني چي؟»باهنر گفت: «ما كه اصلا نميدانيم. اما حزبالله و نيروهاي اصولگرا توقع دارند شخص رييسجمهور از جريان انحرافي حمايت نكند.»وزير يك چيز نامفهومي گفت مثل اينكه: «يه وقتي من هم مثل وزير قبلي بركنار نشم...» البته صداش نامفهوم بود و ما اصلا متوجه نشديم چه گفت. راهكارها با توجه به اينكه «زور وزير محترم نميرسد تا جلوي انتشار يك ويژهنامه را بگيرد» و «چي كار دارد به اين كارها؟»، راهكارهاي زير را ميدهيم. به جاي وزير محترم، حسين رضازاده بشود وزير آن وزارتخانه كه زورش ميرسد. وزير محترم به جاي درد دل پيش نايبرييس مجلس، جلسات مرتبي را به ستون كاناپه بيايد يا پيش يك مشاور ديگر برود تا بتواند يك دل سير درد دل كند، شايد اعتمادبهنفسش بيشتر و در نتيجه وزيرياش بهتر شد. وزير محترم اصلا خيال نكند وزارتخانه مربوطه زورش كم است و مثلا وزارت اطلاعات زورش زياد است. فقط توجه كند كه وزير اطلاعات هم زورش نرسيد اما نرفت پيش باهنر درد دل كند كه زورش نميرسد. وزير محترم براي اينكه زورش برسد برود باشگاه اسم بنويسد. البته بهتر است جاي باشگاه بدنسازي برود كلاس يوگا ثبتنام كند. او بايد توجه كند كه زور به بازو نيست و بايد پروانه خفته قدرت درونش را تبديل به اژدهاي بيدار كند. ديدن انيميشن بامزي هم توصيه ميشود. بامزي به ما ياد ميدهد يك شيشه عسل چقدر زور آدم را زياد ميكند. وزير محترم به اين كارها كار نداشته باشد. صبح به صبح تماس بگيرد و بپرسد چه كارهايي هست كه ميتواند بهشان كار داشته باشد. وزير محترم كار خودش را بكند و سرش به كار خودش گرم باشد و خودش را سرگرم كند. آدم وزير نميشود كه به اين كارها كار داشته باشد. وزير ميشود كه بنشيند پشت ميزش و سودوكو حل كند. وزير محترم حالا كه كاري ندارد بكند شروع كند به مطالعه تا دست كم ميانگين زمان مطالعه در مملكت را بالا ببرد. خيلي ممنون. نسخه نسخه امروز اين است كه پيش هر كسي درد دل ميكنيد پيش محمدرضا باهنر نايبرييس درددل نكنيد. اصلا راز نگهدار خوبي نيست. |
وب سایتی است خبری تحلیلی که به موضوعات متنوعی در علوم انسانی و اجتماعی می پردازد به امید آگاهی بیشتر ایرانیان
۱۳۹۰ شهریور ۵, شنبه
زور وزير نميرسد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر