گروه سياسي|سيده آمنه موسوي
انفعال دستگاه ديپلماسي ايران پاياني ندارد. 6ماه از تحولات ليبي سپري شد، معمر قذافي سقوط كرد و انقلابيون تسلط مناطق حساس اين كشور را در دست گرفتند اما وزارت خارجه ايران با خودداري از به رسميت شناختن حكومت جديد ليبي تنها به صدور بيانيه‌يي اكتفا كرد. با وجود كم?كاري دستگاه سياست خارجي كشورمان در برقراري ارتباط با شوراي ملي انتقالي ليبي، تركيه كه رقيب ايران در مناسبات منطقه‌يي به شمار مي‌رود گوي سبقت را از مقامات كشورمان ربود و آغاز عصر جديد در ليبي كه با هدف تشكيل كشوري متحد، دولتي و دموكراتيك صورت گرفته است را تبريك گفت و احمد داوود اوغلو وزير امور خارجه تركيه راهي بنغازي (پايگاه اصلي انقلابيون) شد تا با مقامات شوراي ملي انتقالي ليبي به گفت‌وگو بپردازد.
انقلاب ليبي و ابراز برائت كشورها از رابطه با قذافي
با پيروزي انقلاب ايران در سال 57، ليبي از نخستين كشورهايي بود كه اين انقلاب را به رسميت شناخت و در سال 65 با شدت گرفتن جنگ ايران و عراق برخلاف بيشتر كشورهاي عربي و اسلامي در كنار ما باقي ماند و ادوات جنگي مورد نياز ايران را تامين كرد. شايد برهمين اساس باشد كه مسوولان كشورمان تعجيل چنداني در به رسميت شناختن رهبران جديد اين كشور نداشته‌اند اما با اين وجود بيشتر كشورهاي جهان با تطابق سياست‌هايشان با آنچه در ليبي مي‌گذرد بر لزوم تشكيل دولتي كه بتواند خواسته‌هاي مردم اين كشور را محقق كند، تاكيد داشته‌اند. كشور تركيه يكي از اين كشورهاست كه در هماهنگي كامل با ديگر اعضاي ناتو اقدام به شناسايي شوراي ملي انتقالي ليبي كرد. علاوه بر ترك‌ها، قطري‌ها به انقلابيون در فروش نفت?شان كمك كردند، اماراتي‌ها براي مشاركت در طرح منطقه پرواز ممنوع كه بر فراز ليبي جريان داشت، 12 فروند جنگنده به مديترانه فرستادند، كويتي‌ها و اردني‌ها و بسياري از كشورهاي اسلامي و غيراسلامي ديگر نيز از حكومت
رو به زوال قذافي ابراز برائت كردند اما در ايران مسوولان كشورمان تنها به صدور بيانيه‌يي اكتفا كردند.
ايران و صداي انقلابيوني كه شنيده نشد
اما وزير امور خارجه كشورمان كه به نظر مي‌رسيد صداي انقلابيون ليبيايي را نشنيده است در حاشيه مراسم دويستمين سالگرد استقلال ونزوئلا كه در محل سفارت اين كشور برگزار شد، گفت كه در حال كار روي پيشنهادهايي هستيم تا ضمن برآورده شدن مطالبات مردمي در ليبي، اين كشور وضع آرامي نيز پيدا كند.
صالحي در حالي‌كه بيشتر كشورهاي جهان اقدام‌به به رسميت شناختن شوراي مخالفين دولت ليبي كرده بودند، در پاسخ به اين سوال كه آيا تهران قصدي براي به رسميت شناختن شوراي مخالفين دولت ليبي دارد يا خير، اظهار داشت: قصد به رسميت شناختن يا نشناختن انقلابيون در اينجا اساسا مطرح نيست، بلكه موضع اصولي اين است كه در هر كجاي دنيا چه در ليبي يا در بحرين مردم در آن قيام كرده باشند و به دنبال مطالبات مشروع باشند بايد به اين مطالبات مردمي پاسخ داده شود. موضع‌گيري‌هاي دستگاه ديپلماسي كشورمان با اين توجيه كه چون نيروهاي ناتو در سقوط قذافي نقش داشته‌اند ما از اين اقدام حمايت نمي‌كنيم، با منطق سازگار نيست. از مدت‌ها پيش مشخص بود كه قذافي صد درصد رفتني است و عقل ديپلماتيك ايجاب مي‌كرد كه ايران با انقلابيون در تماس باشد تا بتواند در ليبي آينده جاي پايي براي خود ايجاد كند. اين نتيجه‌يي بود كه تمام كشورهاي جهان به آن رسيده و برنامه‌هاي خود را برهمين اساس تنظيم كرده بودند. اما آيا در تهران، اين موضوع به عقل هيچ ديپلماتي نرسيد؟!
مسوولان كشورمان علاوه بر ناديده گرفتن خواست مردم ليبي، توجهي نيز به درخواست‌هاي مردم ايران كه خواهان دخالت ايران براي اطلاع از وضع امام موسي صدر كه با توطئه عوامل دولت قذافي در ليبي ناپديد شده است نيز نشان ندادند.
كاظم جلالي، سخنگوي كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس درباره گلايه‌هاي خانواده امام موسي صدر از عدم پيگيري وضع وي از سوي دولت و مجلس اظهار مي‌دارد: اين موضوع به جد در مجلس هفتم و هشتم در دستور كار قرار داده شد و كميته‌هايي براي پيگيري اين موضوع تشكيل شد؛ اما دولت قذافي پاسخگو نبود يا پاسخ‌هاي تكراري و غيرقابل پذيرشي را ارايه مي‌كرد.
سخنگوي كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس در پاسخ به سوالي درباره وضع امام موسي صدر نيز مي‌گويد: ما قايل به اين هستيم كه ايشان زنده‌اند و نزد دولت قذافي اسير بوده‌اند، قذافي دروغ‌هاي زيادي در اين باره تحويل جامعه جهاني داد و هيچ كدام محمل قابل پذيرشي ندارد لذا اميدواريم در روزهاي آينده امام موسي صدر را سالم ببينيم و ايشان بتواند به جمع خانواده خود بازگردد. با وجود تاكيدي كه مخبر كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس بر زنده بودن امام موسي صدر دارد، رامين مهمانپرست سخنگوي دستگاه ديپلماسي كشورمان در گفت‌وگو با «اعتماد» تصريح مي‌كند كه اطلاعات ما درباره وضع ايشان متناقض است. انقلاب مردم ليبي سومين روز پيروزي خود را جشن مي‌گيرد و بيشتر كشورهاي جهان از امريكا و فرانسه گرفته تا حماس و حزب‌الله، با تبريك اين پيروزي جايگاه خود را در دولت بعدي ليبي تثبيت كرده‌اند. |
0 نظرات:
ارسال یک نظر