روز مرگم، هر که شيون کند از دور و برم دور کنيد . . . . . . همه را مست و خراب از مي انـگور کنيد

روز مرگم، هر که شيون کند از دور و برم دور کنيد
                                          همه را مست و خراب از مي انـگور کنيد

مزد غسال مرا ، سير شرابش بدهيد
                                          مست مست از همه جا حال خرابش بدهيد

بر مزارم مگذاريد بيايد واعـظ
                                          پير ميخانه بخواند غزلي از حافظ

جاي تلقين به بالاي سرم دف بزنيد
                                          شاهدي رقص کند جمله شما کف بزنيد

روز مرگم وسط سينه من چاک زنيـد
                                          اندرون دل من يک قلمه تاک زنيد

روي قبرم بنويسيد وفادار برفت
                                         آن جگر سوخته خسته از اين دار برفت

                                                                   
                                                                                              وحشی بافقی