آينده سياسي هاشمي

منبع وب سایت شخصی دکتر صادق زیبا کلام:

در زبان انگليسي اصطلاحي است كه ترجمه تحت‌اللفظي فارسي آن مي‌شود: آغاز پايان. برخي از پديده‌ها، تحولات و شخصيت‌هاي سياسي و تاريخي به دليل برخورداري از جايگاه ويژه‌اي كه دارند به نظر مي‌رسد دفعتا و ناگهاني به نقطه پايان خود نمي‌رسند بلكه پايان آنها در جريان يك فرآيند طولاني اتفاق مي‌افتاد. به نظر مي‌رسد اين اصطلاح را مي‌توان در مورد هاشمي‌رفسنجاني، شخصيت و جايگاه وي به كار گرفت. اگر اين الگو را در مورد هاشمي بپذيريم، در آن صورت احتمال مي‌رود تا تلاش منتقدان هاشمي براي به حاشيه راندن وي از قدرت تشديد شود. اگر آنان موفق شوند، مي‌ماند دو پرسش اساسي، نخست آنكه هاشمي‌رفسنجاني چه مسيري را براي آينده سياسي خود انتخاب كرده و يا خواهد كرد؟ آيا ايشان به كل و به جزء به اصل و فرع مي‌خواهند سياست را كنار بگذارند و در گوشه‌اي دنج و خلوت به نگارش خاطرات و زندگينامه‌شان بپردازند؟ يا اينكه از اين نقطه به بعد به تدريج بدل به يك چهره و شخصيت فعال داراي ديدگاه مستقل مبدل خواهند شد يا خير؟ پرسش دوم آن است كه اساسا چرا اين‌گونه شد؟ چرا سرنوشت هاشمي‌رفسنجاني به اين سمت رفت و چرا كار رسيد به جايي كه مجبور شدند او را كنار بگذارند يا بگوييم خودش، خودش را كنار گذارد؟ در واقع اين دو پرسش، يعني آينده سياسي هاشمي و اينكه چرا نهايتا اين‌گونه شد، دو روي يك سكه‌اند و به هم مرتبط‌. آينده سياسي هاشمي در حقيقت گره خورده به مجموعه موضع‌گيري سياسي وي. احساس، نظر، تعلق خاطر و نگاه هاشمي به انقلاب، به نظام و آينده آن به گونه‌اي است كه او به نظام به مثابه فرزندش، مردمك چشمش و تخم چشمش مي‌نگرد، بنابراين نمي‌توان از وي انتظار داشت نسبت به آينده نظام بي‌تفاوت باشد. اين سخن به هيچ روي به معناي آن نيست كه آنچه او مي‌پندارد، درست است و تشخيص وي بي‌نقص. بلكه صرفا به معناي آن است كه او نمي‌تواند در برخي وقايع كه رخ مي‌دهد بي‌تفاوت باشد. شايد برخي از نظرات و ديدگاه‌هاي ويّ ايضا خيلي درست و واقع‌بينانه نبوده و بالاخره خيلي از تشخيص‌هاي وي هم ممكن است درست نبوده باشد. هيچ‌كس از جمله خود هاشمي - ادعا نمي‌كند كه تشخيص و نظر هاشمي همواره درست بوده، بحث بر سر احساس تكليف و مسووليت در قبال آنچه كه در نظام صورت مي‌گيرد است.از اين بابت نمي‌توان از هاشمي انتظار داشت كه در هر شرايطي تكليف را از خود ساقط بداند و ديگر دخالتي در امور نكند و نظري ندهد. واقعيت آن است كه هاشمي تا روزي كه زنده است، در خصوص رخدادها اظهار نظر خواهد كرد. ولو آنكه اظهارنظرش خيلي به مذاق ديگران خوش نيايد. همانطور كه طي ماه‌هاي اخير قطعا هاشمي مي‌دانست برخي اظهارنظرهايش به دليل برانگيختن واكنش منتقدان براي وي گران تمام خواهد شد. اما بين جايگاه و مقام خودش - بين پرستيژ اجتماعي و سياسي خودش - و آنچه كه خير و صلاح نظام مي‌داند و مصلحت نظام آن‌را تشخيص مي‌دهد، دومي را انتخاب كرده است. اما او حاضر نشد مطابق ميل منتقدانش بر تمامي رخدادها، مهر تاييدي چشم بسته بزند.هاشمي، هاشمي است و يك جاهايي برسر آنچه كه به روا يا ناروا، فكر مي‌كند حق، اصول به نفع نظام است مي‌ايستاد.احتمالا آينده هاشمي بر همين سياق خواهد ماند. از ديدگاه برخي، هاشمي ديگر كاره‌اي نيست. اگرچه به يك روايت، آنان سال‌هاست كه مي‌پندارند هاشمي ديگر كاره‌اي نيست. اما بعيد به‌نظر مي‌رسد كه بتوانند از هاشمي انتظار داشته باشند كه مواضع‌اش را با مطالبات آنان منطبق كند.